Blade Runner 2049

Το Πεντάγωνο σκηνοθετεί το πραγματικό Blade Runner

Η κυκλοφορία, αυτή την εβδομάδα, του πρώτου τρέιλερ από την κινηματογραφική συνέχεια της ταινίας Blade Runner μάς θύμισε μια ταινία που έχει συναρπάσει κοινό αλλά και δεκάδες πανεπιστημιακούς. Αυτή τη φορά όμως οι δημιουργοί της ταινίας έρχονται δεύτεροι και καταϊδρωμένοι.

Το Blade Runner 2049 αναμένεται να κυκλοφορήσει σε δέκα μήνες και, όπως μαρτυρά ο τίτλος του, η υπόθεση διαδραματίζεται στο μακρινό έτος 2049 μ.X. (11 χρόνια πριν από την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, όπως διαβάσαμε στο Facebook).

Παρά το γεγονός ότι οι παραγωγοί δίνουν με το σταγονόμετρο πληροφορίες για το σενάριο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η πλοκή διαδραματίζεται και πάλι σε μια δυστοπική κοινωνία όπου οι άνθρωποι ζουν διαχωρισμένοι με απόλυτα ταξικά κριτήρια.

Αυτό ακριβώς το στοιχείο είχε προσελκύσει την προσοχή του Αμερικανού κοινωνιολόγου Mike Davis –ίσως του πιο συναρπαστικού μαρξιστή συγγραφέα της εποχής μας– ο οποίος χρησιμοποίησε το Blade Runner για να περιγράψει τις μεγαλουπόλεις του μέλλοντος.

«Οι διαστημικές αποικίες, που συναντάμε στο Blade Runner», έλεγε πριν από μερικά χρόνια, «δημιουργούν απομονωμένες κοινότητες που υπερίπτανται της Γης ή βρίσκονται σε άλλους πλανήτες, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός ζει σε μεγαλουπόλεις που θυμίζουν τις ιστορίες του Καρόλου Ντίκενς. Το θέμα δεν είναι απλώς ότι ορισμένοι άνθρωποι επιθυμούν ασφάλεια και ένα χώρο για να απολαμβάνουν τον εξωφρενικό καταναλωτισμό τους. Στην πραγματικότητα, συνδέοντας αυτές τις αποικίες δημιουργούν έναν νέο πλανήτη όπου μπορείς να πετάς από τη μια αποικία στην άλλη. Είναι σαν τα αεροδρόμια που είναι όλα ίδια μεταξύ τους γιατί ακολουθούν το ίδιο μοντέλο λειτουργίας και οργάνωσης».

Οι κάτοικοι αυτών των αποικιών, συνέχιζε ο Μάικ Ντέιβις «έχουν ελάχιστη επαφή με τα εργατικά στρώματα, με τους φτωχούς και τους μετανάστες εκτός από τις περιπτώσεις που χρειάζονται τις υπηρεσίες τους σε προσωπικό επίπεδο».

Δεν είναι φυσικά δύσκολο να εντοπίσει κανείς τα Blade Runner του σήμερα.

Το Ρίο Ντε Τζανέιρο, η πόλη με τα περισσότερα ελικόπτερα ανά κάτοικο, λειτουργεί σαν ένα είδος διαστημικής αποικίας όπου οι πλούσιοι «υπερίπτανται» της πόλης ή ζουν σε προστατευόμενα συγκροτήματα κατοικιών, ενώ οι φτωχοί βιώνουν την απόλυτη εξαθλίωση στις φαβέλες.

Ο περισσότερος κόσμος δεν θα ζει σε πόλεις του φωτός, αλλά σε μια αθλιότητα ρύπανσης και περιττωμάτων.
Μάικ Ντέιβις

Το πρόβλημα είναι ότι εκτός από τον Μάικ Ντέιβις, τις κοινωνίες τύπου Blade Runner μελέτησαν με ιδιαίτερη προσοχή και οι επιτελείς του αμερικανικού Πενταγώνου.

Πριν από μερικούς μήνες δημιούργησαν ένα βίντεο το οποίο ουσιαστικά περιγράφει το νέο δόγμα για τον έλεγχο των σύγχρονων μεγαλουπόλεων.

Αν και προοριζόταν αποκλειστικά για σπουδαστές της σχολής Κοινών Ειδικών Επιχειρήσεων του Πενταγώνου, η δεκάλεπτη ταινία ήρθε στη δημοσιότητα από την ιστοσελίδα Intercept.

Στην εισαγωγή του βίντεο μαθαίνουμε ότι «μέχρι το 2030 οι αστικές περιοχές αναμένεται να αυξηθούν κατά 1,4 δισεκατομμύριο κατοίκους – σχεδόν στο σύνολό τους στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το 60% των κατοίκων θα ζουν σε πόλεις στις οποίες θα αντιστοιχεί το 70% του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος. Το αστικό τοπίο θα είναι ο τόπος όπου θα συγκεντρώνονται οι δυνάμεις της αστάθειας, ενώ υπολογίζεται ότι μέχρι το 2030 το 60% των κατοίκων των πόλεων δεν θα έχουν κλείσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους».

Η φαινομενικά ουδέτερη περιγραφή αρχίζει σύντομα να διανθίζεται με εικόνες συγκρούσεων ανάμεσα σε διαδηλωτές και την αστυνομία (όπου βλέπουμε και φωτογραφίες αναρχικών αλλά και συνδικαλιστών από την Αθήνα).

Σύντομα μάλιστα ο αφηγητής περιγράφει τη νέα αποστολή του Πενταγώνου: την κυριαρχία σε ένα εχθρικό αστικό περιβάλλον.

«Σε μια πόλη δέκα εκατομμυρίων, ακόμη και αν έχεις την υποστήριξη του 99% του πληθυσμού, το υπόλοιπο 1% αντιστοιχεί σε απειλή 100.000 ατόμων» υποστηρίζει το βίντεο το οποίο αμέσως μετά περιγράφει τις επιλογές που έχουν μπροστά του ο αμερικανικός στρατός.

«Τα υπάρχοντα δόγματα, όπως περιλαμβάνονται στα εγχειρίδια μάχης», εξηγεί ο αφηγητής, «μας προσφέρουν δυο βασικές εναλλακτικές. Μια λύση είναι να αποφύγουμε τις πόλεις. Η δεύτερη είναι να δημιουργήσουμε ζώνες όπου είτε θα κρατήσουμε τον εχθρό μακριά ή θα απομακρύνουμε τον άμαχο πληθυσμό και θα εμπλακούμε με τις εχθρικές δυνάμεις σε μάχες μεγάλης έντασης μέσα στην πόλη».

Στο βίντεο γίνεται σαφές ότι οι πρακτικές που ακολουθήθηκαν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν θα αποτελέσουν τη βάση του νέου δόγματος για τον έλεγχο του πληθυσμού αν και διευκρινίζεται ότι από μόνες τους είναι ανεπαρκείς «για να αντιμετωπίσουμε το μέγεθος του πληθυσμού στο αστικό τοπίο του μέλλοντος».

Για το Πεντάγωνο λοιπόν οι μάχες του μέλλοντος θα δίνονται στο εσωτερικό των μεγαλουπόλεων με στόχο των έλεγχο πληβειακών στρωμάτων που θα απειλούν την ευημερία των οικονομικά ισχυρών του πλανήτη.

Το Blade Runner λοιπόν αποτελεί μια αποτύπωση του μέλλοντος εάν αυτό το σχέδιο πετύχει.

Πάντα όμως υπάρχει και η εναλλακτική που πρότεινε πριν από χρόνια ο Μάικ Ντέιβις.

Αφού εξήγησε ότι η απειλή για την ανθρωπότητα δεν προέρχεται από τις παραγκουπόλεις των φτωχών αλλά από τους θύλακες ευημερίας των πλουσίων παρουσίασε το δικό του στρατηγικό «δόγμα».

«Πρέπει να σαμποτάρουμε αυτές τις περιοχές», έλεγε ο Αμερικανός κοινωνιολόγος. «Εάν αυτοί δείχνουν μηδενική ανοχή για τους μετανάστες και τους άστεγους εμείς πρέπει να δείχνουμε μηδενική ανοχή γι’ αυτούς τους θύλακες ευημερίας της αστικής τάξης. Ακόμη και σε συμβολικό επίπεδο πρέπει να γκρεμίσουμε τα τείχη που χτίζουν γύρω από τις αποικίες τους».

Τα αντίπαλα στρατόπεδα λοιπόν έχουν ήδη δημιουργηθεί και οι δυστοπίες του Χόλιγουντ θα θυμίζουν μάλλον παιδικές χαρές συγκρινόμενες με τις αληθινές μάχες που έρχονται.

 

INFO

Διαβάστε:
Πέρα από το Blade Runner (εκδόσεις future)
Ο Μάικ Ντέιβις αναλύει τα εκφυλιστικά αστικά φαινόμενα (ιδιωτικοποίηση δημόσιου χώρου, γκετοποίηση) με φόντο την εξέγερση στο Λος Αντζελες το 1992.

Δείτε:
Η ταινία του Πενταγώνου

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 23/12/2016

inffowar logo

Βοήθησε το INFO-WAR να συνεχίσει την ανεξάρτητη δημοσιογραφία

Για περισσότερες επιλογές πατήστε εδώ